Geschiedenis van Jong Brabant

Op woensdag 28 augustus 1946 werd er een oprichtingsvergadering gehouden in het parochiegebouw van de Enschotse kerk om te komen tot de oprichting van een Rooms Katholieke voetbalvereniging. Hier waren de initiatiefnemers, de heren W.C. Pijnenburg, W.H. v.d. Meijden en H.J. v. Zeeland, bij aanwezig samen met 14 andere personen. Het eerste conflict ontstond rondom de vraag of de inwoners van Berkel ook lid mochten worden. Niet-katholieken en mensen uit Heukelom zouden zonder probleem worden geaccepteerd. De tegenstelling tussen Berkel en Enschot zou in de geschiedenis van de vereniging nog menig maal de kop opsteken.

Getrouw aan het tijdsbeeld van de jaren vijftig was de invloed van de pastoor, die de geestelijke adviseur van de vereniging was, groot. Voor de Hoogmis en tijdens het ‘s zondags lof mocht er niet gevoetbald worden. Ook sprak de pastoor tijdens de algemene ledenvergadering, die overigens geopend en gesloten werd met de christelijke groet, een stichtelijk woordje. In 1947 wordt het lof permanent naar een later tijdstip geschoven, zodat het voetbalprogramma niet meer in de war kwam. In de vijftiger jaren werden de nieuwe velden, en Jong Brabant verhuisde toen nogal eens, steevast voor het gebruik eerst door de pastoor ingewijd.

Eind jaren vijftig vermindert de invloed van de pastoor op het verenigingsleven. Jong Brabant heeft heel wat door het dorp gezworven op zoek naar een geschikte accommodatie. Er werd onder meer gevoetbald aan de Enschotse Baan, Abdijlaan en op de Rauwbrakenweg. In 1977 kreeg Jong Brabant een vaste stek aan de Berkelseweg. De door de leden verbouwde boerderij werd als clubhuis in gebruik genomen en sinds het veertigjarig bestaan (1986) bouwden de leden zelf een kleed- en douche accommodatie.

Bij de verschillende jubilea (40, 50, 60 en 75 jarig bestaan) zijn door zeer betrokken Jong Brabanders prachtige documenten samengesteld die de geschiedenis van Jong Brabant in tekst, beeld en geluid hebben omschreven. Met deze korte terugblik op onze historie willen we enkele interessante beschrijvingen uit het verdere verleden belichten;

De groei van Berkel-Enschot is dán al ingezet. Door alle nieuwbouw die rondom de jaren ’90 is gerealiseerd ontstaat er in de loop van de jaren ’00 een steeds grote aanwas van jeugdleden die tot op de dag van vandaag aanhoudt. Onder leiding van voorzitter Ad Witlox en later Bert van den Wijngaard wordt er een jeugdbeleidsplan opgesteld om jonge spelers zich zo optimaal mogelijk, met behoud van speelplezier, te laten ontwikkelen. In de loop der jaren wordt het jeugdbeleidsplan telkens verbeterd. Er worden steeds meer gediplomeerde trainers aangesteld en het aantal vrijwilligers groeit. Er wordt zelfs een spelersvolgsysteem geïntroduceerd en er wordt een videosysteem voor wedstrijdanalyses rondom het hoofdveld geïnstalleerd. Al deze inzet, ervaring en enthousiasme levert het succes op wat men voor ogen had.

Het eerste elftal groeit in die periode, mede door steeds meer doorstroming van jonge zelfopgeleide spelers, gestaag uit naar een stabiele vierdeklasser met als hoogtepunt een verblijf van drie seizoenen (2013 t/m 2015) in de derde klasse. Een evenaring van de gouden jaren ’80 toen het eerste elftal ook enkele jaren in de 3e klasse uitkwam.

Op dit moment spelen nagenoeg alle eerste elftallen van vertegenwoordigende leeftijdsklasse op eerste of hoofdklasse niveau. Er worden vele kampioenschappen gevierd en er zijn diverse hoogtepunten te benoemen. Bijvoorbeeld de JO11-1 die in 2016 zowel het kampioenschap in de hoofdklasse behaald en de KNVB-beker wint. Maar ook het eerste elftal dat al sinds 2017 steeds de nacompetitie weet te halen in de 4e klasse maar net niet weet door te stoten naar de 3e klasse. Gelukkig is het jaar 2025 wel succesvol en wordt de nacompetitie glansrijk gewonnen en is de 3e klasse weer een feit.

Met name het aantal nieuwe jeugdleden is groot waardoor het ledental in de afgelopen decennia substantieel doorgroeit en in 2025 ruim 1.100 leden telt. Wanneer de prognoses kloppen dan zal de vereniging zelfs doorgroeien naar een omvang van meer dan 1.200 leden.

In bijna 80 jaar Jong Brabant zijn er al heel wat voetbalgeneraties die elk hun eigen belevenissen binnen de vereniging hebben gehad. Helaas zijn er ons in de afgelopen 80 jaar ook meerdere Jong Brabanders ontvallen. Mensen die, op welke manier dan ook, een bijdrage hebben geleverd aan de bruisende vereniging die het nu is. Bij gelegenheid staan we dan ook met eerbied en respect stil bij de mensen waar we ooit mee hebben gejuicht, gehuild, gepraat, gevierd, gedronken, gevoetbald en gefeest.